Podróż do Irlandii cz. 23

Skazany na powieszenie, 0’Brien doczekał się złagodzenia kary na wieczne osiedlenie w kolo nich. Po kilku latach królowa go ułaskawiła, wrócił więc do rodzinnego Dublina, gdzie wkrótce potem umarł. Irlandczycy, opowiadając historię 0’Brien’a, kładą Dacisk, że został wydany polieyi przez anglika, którego nie minęła zasłużona kara, bo źle zarobione pieniądze przepijał i zmarł na delirium tremens.

Na placu przed Trinity-College znajduje się pomnik słynnego mówcy Edmunda Burkę, oraz pomnik 01iviera Goldsmitha, nieśmiertelnego twórcy powszechnie znanego dzieła: „Wikary z Wakefiel. Na przeciwko zaś wznosi się pomnik Henryka Grattan, wielkiego patrioty XVIII wieku, słusznie dotąd czczonego przez każdego irlandczyka. Jako dzieła sztuki, pomniki te nie wielkiej są wartości, lecz smutniej jeszcze przedstawia się na tymże placu statua poety Tomasza Moore. Postać poety jest przysadzista i rozlana, a rzeźbiarz ubrał go w krótkie do kolan spodnie i w płaszcz o niebywałych draperiach, z pod którego Moore wyciąga rękę i zdaje się kiwać palcem ku pobliskiej stacji dorożek.