Ludność Algierii cz. 15

Może i był nim kiedyś, bo przecież Sallustyusz wspomina o spisanych kronikach królów numidzkich, ale dziś nikt nie pisze nim czego innego, prócz tłomaczeń Koranu i to wśród Kabylów i Mzabów, tylko arabskim alfabetem; ledwo wśród Tuaregów zachował się jeszcze punicki. To co znamy z ich literatury, to znamy tylko z tłomaczeń na arabski opowieści, praw i teologicznych rozpraw berberskich autorów. Dziś literatura jest tylko żywa, jakieś pieśni patriotyczne lub miłosne tworzą się, przechodzą z ust do ust i zamierają pod wpływem nowych utworów.

Kabylowie należą do typu budowy kościstej z krzywymi rękami i szczytem głowy w tył podanym, Mzabi zaś i Tuaregowie do typu drobniejszego i składniejszego, ale ten drugi typ spotyka się także, choć wyjątkowo, między Kabylami, a mianowicie w Wielkiej Kabylii wśród pokoleń, mieszkających na najniedostępniejszych jej szczytach.

Skóra wszystkich jest zółtawo-biala i pod wpływem ogorzenia przyjmuje odcień bronzowo-miedziany, a w ogóle jest u południowych plemion ciemniejsza niż u północnych. Naturalnie, że mulaci mają skórę w różnym stopniu czarniawą, stosownie do przymieszki krwi murzyńskiej.