Pisma Rumiego – Turcja cz. 2

W klasztorze mieści się dzisiaj muzeum. Można w nim zobaczyć pisma Rumiego jak również wspomnienia z jego życia jak i pamiątki związane z działalności derwiszów. Jalāl ad-Dīn Muhammad Rūmī urodził się w 1207 roku w afgańskim mieście Balh. Większość życia spędzał w Konii gdzie stworzył poemat Mat Nawi uważany przez wyznawców sufizmu za drugą po Koranie pod względem ważności świętą księgę. Słynny mistyk połączył w nim poezję z modlitwą i religią. Jedną z najważniejszych inspiracji dla jego twórczości było spotkanie z tajemniczym wędrowcem o imieniu Szai pochodzącym z perskiego Tybrizu.

trening na rzezbe

To on nauczał Rumiego wtedy już uznanego teologa rytualnego tańca wirowego i on zaraził go miłością do poezji. Przyjaźń nie trwała jednak długo, wędrowny derwisz nie cieszył się sympatią w Konii. Pewnego dnia zniknął, prawdopodobnie zamordowany przez ludzi, którzy byli zazdrośni o jego wpływ na Rumiego. Po zniknięciu przyjaciela Mewlana zaczął doskonalić taniec derwiszów czyniąc zeń praktykę medytacyjną. Dla Rumiego Mewlany wirujący taniec był sposobem na bezpośredni kontakt z bogiem. Jak mówił: „nigdy nie dosięgniesz go rozumem, jak bowiem mógłbyś wymyślić cud”. Derwisze obracają się na prawej nodze zawsze w lewo wokół osi własnego serca tak jakby chwieli objąć ramionami świat. Unoszą ręce ku  niebu by spływało na nich boskie błogosławieństwo. Prawa dłoń jest zwrócona do boga a lewa ku ziemi, w ten sposób spajają ze sobą dwa światy.

trening na rzezbe